Een stukje geschiedenis van Tiengemeten
Tiengemeten is het laatste, echte eiland van Zuid-Holland en is alleen met een veerpont vanaf Nieuwendijk te bereiken. Het eiland is ontstaan als een klein plaatje van ongeveer 10 gemet groot (een gemet is een oude oppervlaktemaat van 0,5 hectare) en daar dankt het eiland ook zijn naam aan.
In de tweede helft van de 18e eeuw heeft men deze plaat boven water gehaald door er een dijkje rond te leggen. In de jaren daarna is deze plaat richting zee aangegroeid en steeds polderde men het aangroeiende stuk in, tot in 1860 het eiland zijn definitief bedijkte vorm kreeg van ongeveer 8 km lang en 2 km breed.
Al in 1805 had de regering de oostelijke punt van het eiland in gebruik genomen als Quarantaineplaats. De zeeschepen die uit het Verre Oosten kwamen moesten hier een paar weken in quarantaine liggen om te kijken of de bemanning geen besmettelijke ziekten, zoals de pest, onder de leden hadden. Als na een aantal weken de bemanning in goede gezondheid verkeerde, mochten de schepen naar de haven van Rotterdam. Later werd deze Quarantaineplaats opgeheven en werd er een Marinebasis met een kruitmagazijn en een kazerne gevestigd.
In 1912 werd er telefoon aangelegd op het eiland. Alle akkerbouwers op het eiland moesten elk jaar f 12,50 bijdragen voor de aanlegkosten. Verder kwam er in 1951 elektriciteit en in 1954, een jaar na de Watersnoodramp, werd er een begin gemaakt met de aanleg van verharde wegen. Tegelijkertijd werden de buitendijken van het eiland op Deltahoogte gebracht. Hiervoor was veel grond nodig. Daarom heeft men alle binnendijken afgegraven en daarmee de buitendijken verzwaard. Vervolgens werd er in 1961 waterleiding aangelegd, zodat de bevolking van Tiengemeten van alle gemakken voorzien was.
Het eiland was in bezit van Mr. Baron van Brienen van de Groote Lindt. Echter nadat hij in 1903 was overleden, werd door zijn erfgenamen het bezit ingebracht in de NV Maatschappij ‘Eiland de Tiengemeten’.
Rond 1970 werden de aandelen van deze Maatschappij verkocht aan het baggerconcern Volker Stevin. Dit concern wilde het eiland gebruiken als baggerdepot voor vervuild slib uit de Rotterdamse haven. Na hevige strijd van de akkerbouwers werd dit plan van tafel geschoven. Vervolgens verkocht Volker Stevin in 1987 het eiland aan de verzekeraar Fortis Amev. Deze verzekeraar wilde het rendement verhogen en bedacht allerlei plannen voor het eiland zoals een recreatiepark, een windmolenproject, een vliegveld, een uitwijkhaven voor Rotterdam etc.
Alles ………., behalve het eiland laten zoals het was.
Toch hebben de akkerbouwers, al deze plannen weerstaan totdat eind 1993 de Provincie Zuid-Holland besloot, in het kader van de Ecologische Hoofdstructuur, extra natuurgebieden aan te wijzen, waaronder ons mooie eiland.
Op 1 januari 1997 werd het eiland door Fortis Amev verkocht aan drie partijen, te weten: Rijkswaterstaat, Ministerie van Landbouw, Natuurbeheer en Voedselveiligheid en de Provincie Zuid-Holland. Vervolgens werd het eiland voor een symbolisch bedrag aan de Vereniging Natuurmonumenten verkocht om het om te vormen tot een natuurgebied.
Wij waren de laatste boer op het eiland; op vrijdag 3 februari 2006 zijn we verhuisd om verder te gaan boeren in Dinteloord,
in West-Brabant.
Vandaar dus de naam “Klein Tiengemeten”!